Ilse Starkenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ilse Starkenburg
Ilse Starkenburg, 2013.
Foto: Bert Nienhuis
Algemene informatie
Geboren 26 april 1963
Geboorteplaats Dieren
Overleden 11 november 2019
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Nederland
Beroep dichteres
Werk
Jaren actief 1987−2017
Genre dichtkunst
Uitgeverij De Arbeiderspers
Onderscheidingen Charlotte Köhler Stipendium (1996)
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Ilse Starkenburg (Dieren, 26 april 1963Amsterdam, 11 november 2019) was een Nederlands dichteres.

Starkenburg studeerde Nederlandse taal- en letterkunde (propedeuse), filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze debuteerde als dichteres in 1987, in het literaire tijdschrift Maatstaf. Voorpublicaties verschenen verder in o.a. Tirade, Hollands Maandblad, Krakatau, Ballustrada, Bunker Hill, Signum. Blätter für Literatur und Kritik, de Poëziekrant, de Gids, de Revisor en Revolver.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Verdwaald ontwaken (1990, gedichten)
  • Afspraak met een eiland (1995, gedichten)
  • De blinde vlek op de kaart (1998, verhalen)
  • Thuisreis (1999, bibliofiele uitgave)
  • In plaats van alleen (2003, gedichten)
  • Gekraakt klooster (2007, gedichten)
  • Louis Lehmann als Homo Universalis (essay over dichter en scheepsarcheoloog Louis Lehmann, 2007)
  • De boom valt op mij (2017, gedichten)

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1996 - Charlotte Köhler Stipendium voor Verdwaald ontwaken en Afspraak met een eiland. Tevens werd haar werk in 2000 genomineerd voor de Nordrhein-Westfalen Literaturpreis (een prijs voor Duitse, Nederlandse en Vlaamse dichters van onder de veertig jaar).

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]